De seizoensstart van DVV dreigt een drama te worden. Na het magere gelijkspelletje op de openingsdag tegen WSV ging de tweede wedstrijd in en tegen Varsseveld met 1-0 verloren. Een onverdiende nederlaag weliswaar maar dat mochten de Duivenaren zichzelf aanrekenen want de mooiste kansen werden om zeep geholpen. De uitblinkende doelman van Varsseveld was schier onpasseerbaar.

Veel erger is dat DVV nog helemaal niet rijp lijkt te zijn voor de competitie!? Na een oefenperiode is de technische staf er nog altijd niet uit wie ze op moet stellen als centrale verdedigers, de belangrijkste posities in het elftal. Zondagmiddag mochten Paul van der Meer en Edwin Simon het proberen. Laatstgenoemde werd halverwege de tweede helft vervangen door Jelmer Goedhart.

Voor de eerste wedstrijd van het seizoen had trainer Wil Beijer gekozen voor Edwin Simon en Stefan Vleeming. Vermoedelijk was die keuze bepaald door de oefenwedstrijden, waarin dit van Babberich teruggekeerde tweetal inderdaad het vaakst als centrale verdedigers mocht opdraven en het zeer behoorlijk deed. Het oogt ook als een logische combinatie. De sterke Vleeming, die de persoonlijke duels niet schuwt, als voorstopper met de ‘voetballer’ Simon als libero daarachter.

Maar schijn bedriegt want na het magere gelijkspelletje in de openingswedstrijd tegen WSV (2-2) werd de boel gelijk weer door elkaar gehusseld. Edwin Simon trad zondag tegen Varsseveld aan als voorstopper, die positie die hij tijdens de oefenwedstrijden niet of nauwelijks heeft bekleed, en aanvoerder Paul van der Meer was laatste man. Beiden speelden niet onverdienstelijk. Integendeel zelfs, maar direct na de openingstreffer van Varsseveld mocht Simon gaan douchen, terwijl er veel meer spelers rijp waren voor een wissel.

Middenvelder Jelmer Goedhart mocht het daarna als centrale verdediger proberen. Dat deed Jelmer goed, maar die talentvolle jongeling is op elke positie in het elftal een van de beteren. De combinatie Goedhart en Van der Meer was wel een nieuwe variant.

DVV’s vaste voorstopper van de afgelopen tien jaar, Jan-Willem Boschker, keert binnenkort terug van een blessure, dus het stuivertje wisselen in het centrum zal helaas nog wel even doorgaan en dat komt het team beslist niet ten goede. En dat mag trainer Beijer zich aanrekenen; zijn elftal is na de teleurstellende seizoensstart gebaat bij rust en duidelijkheid. Daar moet hij snel voor zorgen, anders kan het wel eens van kwaad naar erger gaan.

Dat lucht op bij uw verslaggever. Het venijnige begin van dit verslag had overigens achterwege kunnen blijven als de Duivenaren in de eerste helft een van de vele doelkansen hadden benut.

DVV heeft niet alleen zichzelf uitgeroepen tot kampioenskandidaat, de andere teams zijn het daar roerend mee eens. In Varsseveld betekende dat voor het wedstrijdbeeld dat de pot hermetisch werd dichtgetimmerd. De thuisploeg gokte op af en toe een uitvalletje. Nou zijn ze in Varsseveld meester in het ontregelen van het spel van de tegenstander dus zo’n gekke tactiek is dat voor die lui niet.

Veel hielp het in de eerste helft overigens niet. De bal ging soepeltjes door de Duivense gelederen. Natuurlijk had het tempo wat hoger moeten zijn, maar het was wel bijna dertig graden. De Duivenaren creëerden voldoende kansrijke posities voor het Varsseveldse doel, maar dan is er altijd die eminente doelman van de thuisclub. Vier, vijf keer wist hij met puike reddingen in de eerste helft een Duivens doelpunt te voorkomen. Je zou er als aanvaller ook bijna wanhopig van worden.

Na de rust slaagde DVV er niet in om het goede spel van de eerste helft te continueren. En Varsseveld? Dat vond het eigenlijk wel best, het spel werd rommelig met veel persoonlijke duels en daar weten de grote, sterke Achterhoekers wel raad mee. Bovendien is 0-0 in Varsseveld de favoriete uitslag en daar leek de wedstrijd al een beetje op uit te gaan lopen. Misschien had DVV er ook genoegen mee moeten nemen want er zullen maar weinig teams zijn die in Varsseveld verlaten met drie punten in de pocket.

Een ding deden de Varsevelders zondagmiddag trouwens uitstekend en dat was het ontregelen van het spel van de doorgaans dominante Duivense middenveldmaestro Michel Ensing, die nauwelijks in het stuk voorkwam.

DVV was in het eerste deel van de tweede helft maar een keer via Wesley Martens in kansrijke positie voor het doel van de tegenstander. Varsseveld, dat in de eerste helft een keer gevaarlijk in het Duivense strafschopgebied verscheen, kwam amper de middellijn over.

Maar bij de eerste de beste gevaarlijke uitbrak was het nog raak ook. Tot overmaat van ramp was het een eigen doelpunt van DVV-verdediger Patrick Gieling. Die leek vanaf de positie van uw verslaggever de bal simpel weg te kunnen knallen, maar tikte hem (met geen tegenstander in de buurt!) in plaats daarvan zomaar in het eigen doel: 1-0.

En ja, dan wordt het kwaad kersen eten in de Achterhoek. De mouwen worden nog eens extra opgestroopt en de tackles worden scherper en soms ook gemener, maar dat bepaalt de scheidsrechter die zondag niet slecht floot.

Trainer Beijer wisselde direct na de achterstand voorstopper Edwin Simon voor rechtsbuiten Daan van de Ven, die al veel eerder in het veld had moeten komen, want rechtsbuiten Ian Hengeveld had zondagmiddag vooral ruzie met de bal.

Even later herstelde Beijer het evenwicht in het team weer door aanvaller Hengeveld te vervangen door middenvelder Joey Joosen, die de meeste DVV-supporters zich herinneren als een van de absolute uitblinkers in de slotfase van afgelopen seizoen toen DVV een periodetitel won en doorstoomde tot de finale van de nacompetitie.

Verbeten ging DVV in de laatste fase van de wedstrijd op jacht naar de dikverdiende gelijkmaker, maar er was een speler van Varsseveld die daar niet aan wilde meewerken en dat was de keeper. En op de momenten dat hij kansloos leek te zijn (zoals op een schot van Jerry van Kerkhof na de zoveelste mislukte corner van de Duivenaren) hielp een verdediger hem op de doellijn een handje.

En dus zingt de kampioenskandidaat uit Duiven voorlopig een toontje lager met één schamel puntje uit twee duels. Alleen AGOVV en de gedoodverfde degradatiekandidaat DVC’26 doen het met nul uit twee slechter. Zondag speelt DVV thuis tegen Beekbergen, dat twee keer gelijkspeelde

De opstelling:
Bram van de Ven; Jerry van Kerkhof, Paul van der Meer, Edwin Simon (66. Daan van der Ven) en Patrick Gieling; Jelmer Goedhart, Michel Ensing en Joey de Haan; Ian Hengeveld (72. Joey Joossen), Wesley Martens en Kelvin Lenselink.

Overige wisselspelers: Stefan Vleeming en Sander Barenbrug (keeper).

Varsseveld – DVV 1-0 (0-0)

Bijzonderheden:

Wegens blessures ontbraken bij DVV Dick Evers, Kevin Plasmans, Jan-Willem Boschker en Wesley Mortier.

Topscorer Wesley Mortier wordt deze week aan zijn meniscus geopereerd. Wesley die al weer aardig hersteld oogt van zijn blessure hoopt over een week of vier weer op het veld te staan.

Gele kaarten: Paul van der Meer.

Man of the match: Kelvin Lenselink

Player of the year: Punten van bestuur: Kelvin Lenselink 3, Jerry van Kerkhof 2, Edwin Simon 1.

Punten trainer Wil Beijer: Kelvin Lenselink 3, Bram van de Ven 2, Paul van der Meer 1.

Meest waardevolle speler (nieuwe prijs die wekelijks door de supporters wordt toegekend):